Proces

Pracujemy samodzielnie. Przeglądamy źródła; podczas innych czynności: generowanie pomysłów, prowadzenie uzgodnień i wykonanie możemy się kontaktować ze sobą (słuchacze) oraz z prowadzącymi np. korzystać z narzędzi TIK (wspólny dysk, forum itp.).
Najważniejszy jest pomysł na WebQuest; możemy wszystko wymyśleć i zapisać na kartce (papierowej i/lub edytora tekstu).
Do opublikowania WebQuestu użyjemy aplikacji blogger.com. 
Najpierw staramy się ocenić, jak naszi uczniowie zachowują się pracując przy komputerze, jakie dane ujawniają o sobie, jak dbają o swój wizerunek i swoją prywatność w sieci i w związku z tym jakie niebezpieczeństwo, pochodzące od nowych technologii, według nas najbardziej zagraża dzieciom, które uczymy. Przeciwdziałanie temu zagrożeniu będzie dla nas priorytetem i temu poświęcimy nasz pierwszy WebQuest. Może stwierdzimy, że inny temat związany z bezpieczeństwem naszych uczniów w sieci jest bardziej pilny do omówienia z uczniami (np. cyberprzemoc) to jemu poświęćmy tworzony WebQuest. Ale dla pewności zajrzyjmy czy ktoś już tego tematu nie opracował? Np. w poprzedniej edycji Edukacji na Nowo: http://e-bezpieczny.blogspot.com/
Zapoznajmy się z pierwszą prezentacją, w której autorka dokonała podziału zagrożeń komputerowych. Wówczas, gdy o tym mówiła i pisała, nie istniała większość zjawisk, o których dzisiaj się dużo słyszy (np. cyberprzemoc, czy dbanie o swoje dane osobowe), ale je też można dodać do kategorii zagrożeń społecznych. 



Zapoznajmy się też ze specyfiką pracy małego dziecka przy komputerze.
Poznajmy programy opisane na stronie DODO- dbamy o dane osobowe. Zajrzyjmy też do programów prowadzonych przez GIODO.
Poznajmy również projekty dotyczące bezpieczeństwa przy komputerze skierowane do dzieci, nauczycieli i rodziców dzieci najmłodszych, a szczególnie: necio.plsieciaki.pl oraz przygody Plika i Foldera w sieci.
Zapoznajmy się z materiałami edukacyjnymi podanymi na stronach tych projektów, dotyczącymi bezpieczeństwa. Pobierzmy przygotowane materiały do zgłębienia.
Zastanówmy się, przed czym chcielibyśmy ostrzec naszych uczniów (nie zniechęcając ich do nauki za pomocą komputera).
Teraz sformułujmy cel pracy, jaką postawimy przed uczniami. Zamieńmy ten cel na zapisanie zadania dla uczniów. Dzieci, aby dojść do założonego przez nas celu mogą grać, oglądać, słuchać tego, co im wskażemy, zaś wykonać mogą w efekcie swoich działań jakiś komiks, rysunek (zdjęcie), przedstawienie (filmik) - to co zrobią z chęcią i radością. Oczywiście musimy im zaznaczyć, że każda praca będzie prezentowana przed klasą, na forum szkoły, przed rodzicami, w różnej formie: gazetki, dołączenia prac do strony szkolnej, prezentacji przed kolegami itp, itd.
Przedyskutujmy, w jaki sposób dzieci będą pracować, kiedy, ile czasu to im zajmie , czy będą pracować w grupach, czy zadanie będzie wykonywane samodzielnie.
Zastanówmy się, na czym nam zależy i jak sformułujemy kryteria oceniania. Postarajmy się, aby każde dziecko/ grupa mogły osiągnąć sukces (nie jesteśmy zwolennikami krzywej Gaussa i wszyscy mogą być najlepsi :)). Koniecznie ogłośmy, że pracę zobaczą, usłyszą inne osoby. To wszystko zapisujemy.
Teraz możemy zacząć organizować nasz WebQuest w Bloggerze. Znamy już to środowisko (tworzymy w nim e-portfolia). Aby nasz WebQuest wyglądał, jak strona internetowa, a nie blog, musi w nim być jeden post (jako strona główna), a pozostałe elementy WebQuestu tworzone są jako strony mające temat związany ze strukturą WebQuestu, czyli Wstęp/Wprowadzenie, Zadanie, Proces, Źródła (oddzielnie podane lub w Procesie), Kryteria Oceniania, Zakończenie/Podsumowanie. Usuńmy wszystkie elementy, które zmniejszają czytelność naszej strony (np. komentarze).
Koniecznie przestrzegajmy praw autorskich. Grafiki poszukujmy w Internecie na licencjach związanych z CC np. w portalu FLICKRCC. Polecam portal http://pixabay.com/, na którym publikowane są zdjęcia na licencji CC0, czyli oddane przez autorów do domeny publicznej. Napiszmy, jaką licencję nadamy naszemu WebQuestowi.
Powodzenia.